در تاريخ ۷ مي ۱۹۴۶ ماسارو ايبوكا و آكيو موريتا دو مهندس ژاپني، شركت مشترك خويش را با نام «توكيو تسوشين كوگيو» تأسيس كردند. موريتا تا آن زمان جوان ۲۳ سالهاي بود، كه رشته فيزيك را در دانشگاه اوساكا به پايان رسانده و يك دوره آموزش افسري را نيز به اتمام رسانده بود.
او در مهم‌ترين پروژه تحقيقاتي ارتش ژاپن به كار اشتغال داشت. اين واحد تسليحات و بمب‌هاي هدايت شونده و تجهيزات ديد در شب ابداع مي‌كرد. براي موريتا بسيار جذاب و وسوسه‌برانگيز بود كه در تيم اجراي پروژه حضور داشته باشد. ايبوكا نيز به عنوان مهندس فني نيروي دريايي، عضو كليدي همين گروه بود. مهم‌ترين موفقيت او تا آن زمان اختراع اولين دستگاه ويژه جستجوي زيردريايي به حساب مي‌آمد، كه در نيروي هوايي امپراتوري ژاپن به خدمت گرفته شد و كارايي بالايي از خود نشان داد.
ايبوكا و موريتا براي اولين بار در پاييز ۱۹۴۴ به عنوان اعضاي گروه فوق سري «كميته تحقيقات جنگ» با يكديگر ملاقات كرده بودند. همين گفتگوها مبناي تداوم همكاري بنيان‌گذاران شركت سوني شد؛ لذا آنها هيچ فرصتي را از دست ندادند و بلافاصله دست به كار شدند و از طريق حاميان با نفوذ خود، سرمايه لازم براي تأسيس شركت را به دست آوردند و سوني اوايل سال ۱۹۴۶ تأسيس شد.
اين دو كارشناس به دنبال محصولات جديد و كارا بودند و مي‌خواستند كالاهاي مصرفي كاملاً نويني روانه بازار كنند. براي اين كار تكنولوژي مورد نيازشان را خود ابداع كردند. اين ايده بعدها يكي از اصولي بود كه آنها و همين‌طور مديران سالهاي اخير سوني، از آن پيروي مي‌كردند، شركتي كه همواره خواسته همه ابداعات و كارها را خودش به تنهايي انجام دهد و در همه زمينه‌ها پيشگام باشد. چنين برداشتي مي‌تواند توجيه‌گر بلندپروازي‌اي باشد، كه سال‌ها بعد، سوني با آن، بازار لوازم الكترونيكي جهان را فتح كرد.
اولين محصول آنها يك پلوپز برقي بود، كه هيچ‌گاه به بازار عرضه نشد. ابداع يك بالش الكتريكي گرم‌كننده نيز، موفقيت اندكي به همراه آورد، ولي در سال ۱۹۵۰، توليد اولين نوار ضبط صوت و دستگاه پخش آن در بازار ژاپن يك نقطه عطف پديد آورد. اين محصول تايپ-جي ناميده شد.
ايبوكا و موريتا در آن زمان بيش از يك‌صد كارمند داشتند، اما هنوز هم شركت آنها كوچك و كم‌اهميت بود. اين وضعيت در يكي از روزهاي سال ۱۹۵۳ تغيير كرد. در آن روز آكيو موريتا، به نيويورك سفر كرده بود، تا گواهي اعطاي مجوز ساخت ترانزيستور را از شركت «آزمايشگاه‌هاي بل» براي استفاده در شركتشان دريافت كند.
به اين ترتيب، يك افسر ژاپني توانست تنها هشت سال پس از جنگ جهاني دوم با پرداخت ۲۵ هزار دلار، يكي از مهم‌ترين اختراعات جهان را، از آن خود كند. مجله نيوزويك در مورد موريتا نوشت:
او مردي بود كه به تنهايي تصور جهانيان از تجار ژاپني را تغيير داد… !
در تاريخ ۷ مي ۱۹۴۶ ماسارو ايبوكا و آكيو موريتا دو مهندس ژاپني، شركت مشترك خويش را با نام «توكيو تسوشين كوگيو» تأسيس كردند. موريتا تا آن زمان جوان ۲۳ سالهاي بود، كه رشته فيزيك را در دانشگاه اوساكا به پايان رسانده و يك دوره آموزش افسري را نيز به اتمام رسانده بود.
او در مهم‌ترين پروژه تحقيقاتي ارتش ژاپن به كار اشتغال داشت. اين واحد تسليحات و بمب‌هاي هدايت شونده و تجهيزات ديد در شب ابداع مي‌كرد. براي موريتا بسيار جذاب و وسوسه‌برانگيز بود كه در تيم اجراي پروژه حضور داشته باشد. ايبوكا نيز به عنوان مهندس فني نيروي دريايي، عضو كليدي همين گروه بود. مهم‌ترين موفقيت او تا آن زمان اختراع اولين دستگاه ويژه جستجوي زيردريايي به حساب مي‌آمد، كه در نيروي هوايي امپراتوري ژاپن به خدمت گرفته شد و كارايي بالايي از خود نشان داد.
ايبوكا و موريتا براي اولين بار در پاييز ۱۹۴۴ به عنوان اعضاي گروه فوق سري «كميته تحقيقات جنگ» با يكديگر ملاقات كرده بودند. همين گفتگوها مبناي تداوم همكاري بنيان‌گذاران شركت سوني شد؛ لذا آنها هيچ فرصتي را از دست ندادند و بلافاصله دست به كار شدند و از طريق حاميان با نفوذ خود، سرمايه لازم براي تأسيس شركت را به دست آوردند و سوني اوايل سال ۱۹۴۶ تأسيس شد.
اين دو كارشناس به دنبال محصولات جديد و كارا بودند و مي‌خواستند كالاهاي مصرفي كاملاً نويني روانه بازار كنند. براي اين كار تكنولوژي مورد نيازشان را خود ابداع كردند. اين ايده بعدها يكي از اصولي بود كه آنها و همين‌طور مديران سالهاي اخير سوني، از آن پيروي مي‌كردند، شركتي كه همواره خواسته همه ابداعات و كارها را خودش به تنهايي انجام دهد و در همه زمينه‌ها پيشگام باشد. چنين برداشتي مي‌تواند توجيه‌گر بلندپروازي‌اي باشد، كه سال‌ها بعد، سوني با آن، بازار لوازم الكترونيكي جهان را فتح كرد.
اولين محصول آنها يك پلوپز برقي بود، كه هيچ‌گاه به بازار عرضه نشد. ابداع يك بالش الكتريكي گرم‌كننده نيز، موفقيت اندكي به همراه آورد، ولي در سال ۱۹۵۰، توليد اولين نوار ضبط صوت و دستگاه پخش آن در بازار ژاپن يك نقطه عطف پديد آورد. اين محصول تايپ-جي ناميده شد.
ايبوكا و موريتا در آن زمان بيش از يك‌صد كارمند داشتند، اما هنوز هم شركت آنها كوچك و كم‌اهميت بود. اين وضعيت در يكي از روزهاي سال ۱۹۵۳ تغيير كرد. در آن روز آكيو موريتا، به نيويورك سفر كرده بود، تا گواهي اعطاي مجوز ساخت ترانزيستور را از شركت «آزمايشگاه‌هاي بل» براي استفاده در شركتشان دريافت كند.
به اين ترتيب، يك افسر ژاپني توانست تنها هشت سال پس از جنگ جهاني دوم با پرداخت ۲۵ هزار دلار، يكي از مهم‌ترين اختراعات جهان را، از آن خود كند. مجله نيوزويك در مورد موريتا نوشت:
او مردي بود كه به تنهايي تصور جهانيان از تجار ژاپني را تغيير داد… !
عكاسي – سوني آلفا